معنی سم مهلک کشنده

سیانور، هلاهل

هلاهل

سیانور

سیانور

زهر

زهربار

سیانور

هلاک‌کننده، بسیارخطرناک: سم کشنده،

هلاک‌کننده، نیست‌کننده، کشنده،

قاتل، کشنده، میراننده و هلاک کننده کشنده میراننده مردات مرداد (اسم) هلاک کننده کشنده: } بعد از آن ملاحده مخاذیل برکیارق را کار دزدند مهلک نبود و اثر نکرد. { جمع: مهلکین.

مهلک. [م ُ ل ِ] (ع ص) کشنده. ممیت. میراننده و هلاک کننده. (آنندراج). قاتل. متبر: به علتهای مزمن و دردهای مهلک گرفتار گشته. (کلیله و دمنه). بعد از آن ملاحده ٔ مخاذیل برکیارق را کارد زدند مهلک نبود و اثر نکرد. (سلجوقنامه ٔ ظهیری ص 36). || نیست کننده. تباه کننده. متلف. ج، مهلکات. مقابل محیی. مقابل منجی.

کشنده. [ک ُ ش َ دَ / دِ] (نف) دژخیم. میرغضب. (یادداشت مؤلف):
برآشفت از آن پس به دژخیم گفت
که این هر دو را خاک باید نهفت
کشنده ببرد آن دو تن را دوان
پس پرده ٔ شاه نوشیروان.
فردوسی.
|| قتال. مهلک. ممیت. مقابل محیی. مقابل زندگی بخش. متلف. (یادداشت مؤلف): اندر وی [طبرقه]کژدم است کشنده. (حدود العالم). اندر نصیبین کژدم است کشنده. (حدود العالم). به یک دست شکر پاشنده و به دیگر دست زهر کشنده. (تاریخ بیهقی).
تفاوت است بسی در سخن کز او بمثل
یکی مبارک نوش و یکی کشنده سم است.
ناصرخسرو.
نشاید [بزرقطونا = اسفرزه] را که کوفته استعمال کنند که کشنده بود. (اختیارات بدیعی).
اول علاج ما به نگاهی کشنده کن
آنگاه غیر را هدف نوشخنده کن.
صائب (از آنندراج).
طبیعت را غم رنجش کشنده ست
دماغ صلح بی پروا بلند است.
زلالی (از آنندراج).
|| قاتل. (یادداشت مؤلف). آنکه می کشد. آنکه کشتن از او سر میزند:
اگر ویژه ابری بود درّبار
کشنده ٔ پدر چون بود دوستدار.
فردوسی.
کشنده ٔ پدر هر زمان پیش من
همی بگذرد او بودخویش من.
فردوسی.
بلکه بخرند کشته را ز کشنده
گه بدرشتی و گه بخواهش و خنده.
منوچهری.
بگشای تیر مژگان و بریز خون حافظ
که چنان کشنده ای را نکند کس انتقامی.
حافظ.
|| میراننده ٔ آتش. میراننده ٔ چراغ. مطفی ٔ. مطفئه. (یادداشت مؤلف).

کشنده

کشنده، مرگبار

قاتل، قتال، مرگبار، مهلک، هالک

574